پلاستیک ها مواد با دوام ، سبک و ارزان هستند.آنها به راحتی می توانند در محصولات متنوعی تولید شوند که در تعداد زیادی از کاربردها ، کاربرد پیدا می کنند.هر ساله بیش از 100 میلیون تن پلاستیک در سراسر جهان تولید می شود.در نتیجه ، استفاده مجدد ، بازیابی و بازیافت پلاستیک بسیار مهم است.

بازیافت پلاستیک به فرآیند بازیابی زباله یا ضایعات پلاستیکی و پردازش مجدد مواد در محصولات کاربردی و مفید اشاره دارد. این فعالیت به عنوان فرآیند بازیافت پلاستیک شناخته می شود. این روش به حفظ منابع و منحرف کردن پلاستیک از محل دفن زباله ها به مقصدهای ناخواسته مانند اقیانوس ها کمک زیادی می کند.

شش نوع پلاستیک رایج وجود دارد که در زیر به آنها اشاره شده است.

PS  پلی استایرن – مثال: فنجان های نوشیدنی گرم ، کارد و چنگال های پلاستیکی ، ظروف ماست

PP  پروپیلن – مثال: جعبه های ناهار ، ظروف یکبار مصرف ، ظروف بستنی ، سفره یکبار مصرف

LDPE پلی اتیلن با چگالی کم – مثال: سطل زباله و کیسه زباله رولی

PVC پلی وینیل کلرید پلاستیک شده یا پلی وینیل کلرید

HDPE پلی اتیلن با چگالی بالا – مثال: ظروف شامپو یا بطری های شیر

PET پلی اتیلن ترفتالات – مثال: آب میوه و بطری های نوشابه.

در حال حاضر ، فقط محصولات پلاستیکی PET ،  HDPE و PVC تحت برنامه های بازیافت،بازیافت می شوند. PP,PE,LDPE بطور معمول بازیافت نمی شوند، زیرا این مواد پلاستیکی در تجهیزات مرتب سازی بازیافت گیر می کنند و باعث شکسته شدن یا متوقف شدن آن می شوند. سرپوش ها و درپوش های بطری نیز قابل بازیافت نیستند.

آماده سازی بطری ها برای بازیافت

ابتدا ته بطری را بررسی کنید.عددی بین 1 تا 7 را مشاهده خواهید کرد. این به شما می گوید که بطری از چه پلاستیکی ساخته شده است. همچنین ممکن است تعیین کند که آیا می توان آن را توسط مرکز بازیافت محلی شما بازیافت کرد یا نه.اگر بطری شما توسط مرکز بازیافت محلی شما قابل بازیافت نیست ، سعی کنید دوباره از آن استفاده کنید یا آن را به یک پروژه صنایع دستی تبدیل کنید.

مطالب پیشنهادی :

برخی از مراکز بازیافت ، درب بطری را نمی پذیرند، زیرا آنها از نوع پلاستیک دیگری ساخته شده اند که بطری از آن ساخته شده است. در این صورت ، می توانید آن را دور ریخته و یا مکانی پیدا کنید که درب بطری را بپذیرد و یا آن را به یک پروژه صنایع دستی تبدیل کنید.

بطری را قبل از ارائه به مراکز محلی بازیافت ، با آب بشویید.برای این منظور،  بطری را به طور متناوب با آب پر کرده و درب آن را بگذارید. بطری را تکان دهید تا اطراف آن خیس شود. دوباره بطری را باز کنید و آب آن را بیرون بریزید. اگر بطری هنوز در داخل کثیف است ، ممکن است لازم باشد این کار را بار دوم یا سوم انجام دهید. نیازی به بطری کاملاً تمیز نیست ، اما نباید داخل آن هیچ بقایایی باقی بماند.

اگر تعداد زیادی بطری پلاستیکی دارید، آنها را خرد کنید.این امر به صرفه جویی در فضای موجود در ظرف بازیافت یا کیسه کمک می کند.

بطری ها را درون یک کیسه قرار دهید.با قرار دادن بطری ها در کیسه،حمل آنها به سطل بازیافت یا مراکز بازیافت بسیار آسان تر می شود.

ببینید شهر یا کشور شما ، برای بازیافت پلاستیک چه برنامه ای دارد. بعضی جاها شما را ملزم می کنند که بطری ها را به یک مرکز بازیافت برسانید ، در حالی که برخی دیگر از شما درخواست می کنند که بطری ها را در سطل آبی بگذارید . حتماً در شهر و محله خود بررسی کنید تا ببینید ، کامیون بازیافت ،چه روزی می رسد. شما باید شب قبل ، سطل خود را بیرون برده و کنار بگذارید تا کامیون بازیافت آن را جمع آوری کند.

منبع : www.harirplastic.com

ما روزانه به طور مکرر از دست ها برای لمس اشیا و سطوح گوناگون استفاده می کنیم و به این ترتیب راهی هموار برای ورود انواع میکروب ها و آلودگی ها به بدن خود فراهم می آوریم. چه بسا با تماس دست آلوده با نقاط مخاط دار دار بدن مانند چشم، دهان و بینی باعثی هموارتر شدن این راه نیز شویم و به طور ناخودآگاه سلامتی خود را به خطر بیاندازیم. رویارویی با این مسئله به جنسیت، سن و سال و شغل خاصی مربوط نمی شود و همه ما در هر جایگاهی که هستیم و در هر حرفه ای که فعالیت می کنیم به نوعی با آن رو به رو هستیم؛ از یک خانه دار گرفته تا کارمندی که در یک محیط اداری کار می کند، پزشک یا پرستاری که در بیمارستان به خدمت رسانی به بیماران می پردازد، پاکبانی که به نظافت فضاهای عمومی مشغول است و تمامی فعالان در انواع مشاغل خدماتی، آموزشی، صنعتی و غیره. حال برای مقابله با این خطر همیشگی باید چه کرد؟ حفظ بهداشت دست ها راه حلی موثر برای حفظ سلامت حرفه ای و بلوک کردن یکی از شاهراه های نفوذ میکروب به بدن است. شیوع ویروس کرونا در ماه های اخیر اهمیت این موضوع را دو چندان می کند. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی استفاده از دست کش های یکبار مصرف یکی از پروتکل های بهداشتی است که برای حفظ سلامت خود در این ایام ملزم به رعایت آن هستیم. در ادامه مطلب به معرفی انواع دست کش های یکبار مصرف و کاربرد هریک می پردازیم.

انواع دستکش یکبار مصرف

امروزه انواع مختلفی از دستکش های یکبار مصرف تولید و روانه بازار می شوند. بهتر است دستکش یکبار مصرف را با توجه به هدف و منظوری که از استفاده از آن داریم خریداری کنیم.

1. دستکش لاتکس: این نوع دستکش از لاستیک طبیعی ساخته شده که از درخت کائوچو تهیه می شود و در دو نوع پودری و غیر پودری در بازار موجود می باشد. نوع پودری آن برای سهولت در هنگام استفاده و دست کردن، به فراورده ای مبتنی بر آرد ذرت آغشته شده است. انعطاف پذیری و کشسانی بالا، فیکس شدن کامل روی دست و راحتی هنگام کار از ویژگی های بارز دستکش های لاتکس است. این دستکش سدی مقاوم در برابر انواع ویروس ها و باکتری ها ایجاد کرده و برای مصارف پزشکی، آزمایشگاهی، انجام معاینات دقیق و عمل های جراحی بسیار مناسب می باشد. نکته ای که هنگام خرید این نوع دستکش باید به آن توجه کرد عدم داشتن حساسیت به مواد لاتکس است.

2. دستکش نیتریل: دستکش های یکبار مصرف نیتریل که عموما آن ها را با رنگ آبی می شناسیم از مواد و پلیمرهای مصنوعی بر پایه مونومرهای اکریل، نیتریل و بوتادین ساخته می شوند. این دستکش ها مقاومت خوبی در برابر انتقال ویروس ها داشته و در موارد پزشکی کاربرد دارند اما هنگام کار با مواد شیمیایی نیز می توان از آن ها استفاده کرد. استحکام و مقاومت بالا در برابر سوراخ و پارگی و همچنین عدم ایجاد آلرژی از مهم ترین خواص دستکش های نیتریل است.

مطالب پیشنهادی :

3. دستکش وینیل: دستکش های وینیل بر پایه مواد مصنوعی متشکل از کلرید پلی وینیل می باشند. این دستکش ها عمدتا برای مصارف عمومی و خانگی کاربرد داشته و به منظور حفظ بهداشت هنگام کار با مواد غذایی و شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند. هرچند ممکن است ببینیم گاهی افراد از دستکش وینیل برای محافظت در برابر ویروس ها استفاده می کنند، اما در واقع قدرت حفاظتی آن در مقابله با ویروس ها یک سوم دستکش های لاتکس و نیتریل است. این دستکش بی رنگ بوده، آلرژی زا نیست و برای مواردی که کار حساس و دقیقی در حال انجام نبوده و صرفا رعایت بهداشت مد نظر باشد مناسب است.

4. دستکش نایلونی: دستکش های پلاستیکی یا نایلونی دارای کاربردهای عمومی و خانگی بوده و استفاده از آن زمانی مناسب است که امنیت و ایزوله بالایی مد نظر نبوده و محیط با ریسک پایین و کم خطر است. بنابراین این دستکش ها صرفا برای جلوگیری از آلودگی دست به ترکیبات شیمیایی و یا پیشگیری از انتقال میکروب به مواد غذایی استفاده می شوند. دستکش های نایلونی گزینه مناسبی برای محافظت دست در مقابل ویروس ها نیستند ولی می توان با آغشته کردن آن ها به اتانول قدرت حفاظتی آن ها را به طرز چشمگیری افزایش داد.

نکات بهداشتی در خصوص استفاده از دستکش های یکبار مصرف

• همان طور که از نام این محصول پیداست، این دستکش ها فقط به منظور یک بار استفاده طراحی شده اند. از استفاده دو یا چند باره دستکش های یکبار مصرف جدا خودداری کنید چرا که در صورت استفاده مجدد کارایی خود را از دست خواهند داد. 
• توان حفاظتی دستکش های یکبار مصرف دائمی نبوده و محدود به چند ساعت می باشد. برای مثال طول عمر دستکش لاتکس حدودا 16 ساعت و طول عمر دستکش نیتریل تقریبا 8 ساعت می باشد. لذا از استفاده طولانی مدت این محصول بپرهیزید؛ در غیر این صورت در اثر تجمع عرق و رطوبت زیر دستکش محیط مناسبی برای رشد میکروب ها فراهم می شود.
• اگرچه آغشته نمودن دستکش یکبار مصرف نایلونی به اتانول موجب تقویت و افزایش کارایی آن خواهد شد اما انجام این عمل بر روی سایر دستکش های یکبار مصرف نتیجه عکس داشته و موجب نفوذ رطوبت و آلودگی به درون آن ها خواهد شد. لذا در صورت تمایل به دوبل کردن توان حفاظتی دستکش های لاتکس، نیتریل و ونیل به جای استفاده از اتانول می توانید دو جفت دستکش را روی هم بپوشید.
• پس از خارج کردن دستکش آن را فورا به سطل زباله انتقال داده و از رها کردن آن در محیط بپرهیزید. 

منبع : www.vazinplast.com

کاربرد پلاستیک در کشاورزی

در سال های اخیر، استفاده از پلاستیک در کشاورزی به کشاورزان کمک کرده است تا تولید محصولات زراعی خود را افزایش داده، کیفیت آن را بهبود بخشیده و اثرات زیست محیطی فعالیت هایشان را کاهش دهند.نه تنها پلاستیک این امکان را فراهم می کند که سبزیجات و میوه ها در هر فصلی کشت گردند، بلکه این محصولات معمولا از کیفیت بهتری نسبت به آن دسته که در زمین های باز، کشت شده اند دارند.

پلاستیک های مورد استفاده در کشاورزی

طیف وسیعی از پلاستیک ها مانند پلی اورتان، پلی اتیلن (PE)، پلی پروپیلن (PP)، کوپلیمر اتیلن ونیل استات (EVA)، پی وی سی (PVC) و مواردی با مصارف کمتر مانند پلی کربنات (PC) و پلی متیل متاکریلات (PMMA) در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند.
فواید استفاده از پلاستیک ها به شرح ذیل می باشد:

راهکارهای نو و پایدار:

به لطف استفاده از پلاستیک های مختلف در صنعت، می توان در مصرف آب صرفه جویی کرده و حتی کاشت محصولات زراعی را در مناطق کویری امکان پذیر نمود. لوله های آبیاری پلاستیکی از هدر رفتن آب و مواد معدنی جلوگیری میکند، می توان آب باران را در مخزن های ساخته شده از پلاستیک ذخیره کرد و همچنین نگهداری از محصولات زراعی در فضاهای بسته مانند گلخانه ها یا پوشاندن خاک با یک لایه نازک پلاستیک (مالچ کشاورزی)، مصرف آفت کش ها و سموم را کاهش می دهد. علاوه بر این، میزان انتشار آفت کش ها در اتمسفر به علت ثابت ماندن میزان آفت کش ها برروی کاورهای پلاستیکی یکسان می ماند.

فرصت های بازیافت و بازیابی:

درانتهای عمر مصرفی، پلاستیک های استفاده شده در صنعت کشاورزی مانند کاورهای گلخانه ها را می توان بازیافت کرد.
زمانی که پلاستیک ها از زمین جمع آوری می گردد، قبل از آسیاب شدن، اکسترود شدن، تبدیل به گلوله شدن، شسته می شوند تا عاری از هرگونه شن، علوفه و آفت کش ها شوئد. سپس این مواد را می توان در مصارف دیگر مانند تولید مبلمان مختص فضای باز، مورد استفاده قرار داد. در مواردی که امکان بازیافت وجود ندارد، می توان از پلاستیک های استفاده شده در صنعت کشاورزی از طریق پروسه combustion-Co انرژی تولید کرد.

مطالب پیشنهادی : 

از چه چیزی می توانم به جای کیسه های پلاستیکی استفاده کنم؟

سالم ترین ظرف برای نگهداری مواد غذایی

گلخانه ها:

گلخانه ها مانند واحد های مراقبت ویژه هستند.
به لطف آن ها، گیاهان در معرض نور خورشید قرار گرفته و می توانند در شرایط ایده آل طبق خواص فیزیولوژیکال رشد نمایند. پیقیناً استفاده از گلخانه ها این امکان را برای کشاورزان ایجاد می کند که برای محصول خود شرایطی که برای رشد سریع تر و امن تر لازم است را فراهم کنند

تونل ها:

تونل ها هم به جز مواردی مانند پیچیدگی و ارتفاع، خصوصیات مشابه به گلخانه ها را دارند. محصولات زراعی که در تونل ها کشت می شوند عبارتند از مارچوبه، هندوانه و غیره.

پوشاندن خاک با کاور پلاستیکی (مالچ کردن):
مالچ کردن یا پوشاندن خاک با یک لایه پلاستیک باعث حفظ رطوبت خاک از طریق کاهش تبخیر آن میشود.
این موضوع همچنین شرایط دمایی مناسب را برای ریشه گیاه مهیا می سازد، از تماس گیاه با زمین جلوگیری می کند و با جلوگیری از رشد گیاهان هرز مانع ایجاد رقابت بر سر منابع آبی و املاح، می شود.

منبع : www.vazinplast.com

کاربرد پلاستیک در کشاورزی

در سال های اخیر، استفاده از پلاستیک در کشاورزی به کشاورزان کمک کرده است تا تولید محصولات زراعی خود را افزایش داده، کیفیت آن را بهبود بخشیده و اثرات زیست محیطی فعالیت هایشان را کاهش دهند.نه تنها پلاستیک این امکان را فراهم می کند که سبزیجات و میوه ها در هر فصلی کشت گردند، بلکه این محصولات معمولا از کیفیت بهتری نسبت به آن دسته که در زمین های باز، کشت شده اند دارند.

پلاستیک های مورد استفاده در کشاورزی

طیف وسیعی از پلاستیک ها مانند پلی اورتان، پلی اتیلن (PE)، پلی پروپیلن (PP)، کوپلیمر اتیلن ونیل استات (EVA)، پی وی سی (PVC) و مواردی با مصارف کمتر مانند پلی کربنات (PC) و پلی متیل متاکریلات (PMMA) در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند.
فواید استفاده از پلاستیک ها به شرح ذیل می باشد:

راهکارهای نو و پایدار:

به لطف استفاده از پلاستیک های مختلف در صنعت، می توان در مصرف آب صرفه جویی کرده و حتی کاشت محصولات زراعی را در مناطق کویری امکان پذیر نمود. لوله های آبیاری پلاستیکی از هدر رفتن آب و مواد معدنی جلوگیری میکند، می توان آب باران را در مخزن های ساخته شده از پلاستیک ذخیره کرد و همچنین نگهداری از محصولات زراعی در فضاهای بسته مانند گلخانه ها یا پوشاندن خاک با یک لایه نازک پلاستیک (مالچ کشاورزی)، مصرف آفت کش ها و سموم را کاهش می دهد. علاوه بر این، میزان انتشار آفت کش ها در اتمسفر به علت ثابت ماندن میزان آفت کش ها برروی کاورهای پلاستیکی یکسان می ماند.

فرصت های بازیافت و بازیابی:

درانتهای عمر مصرفی، پلاستیک های استفاده شده در صنعت کشاورزی مانند کاورهای گلخانه ها را می توان بازیافت کرد.
زمانی که پلاستیک ها از زمین جمع آوری می گردد، قبل از آسیاب شدن، اکسترود شدن، تبدیل به گلوله شدن، شسته می شوند تا عاری از هرگونه شن، علوفه و آفت کش ها شوئد. سپس این مواد را می توان در مصارف دیگر مانند تولید مبلمان مختص فضای باز، مورد استفاده قرار داد. در مواردی که امکان بازیافت وجود ندارد، می توان از پلاستیک های استفاده شده در صنعت کشاورزی از طریق پروسه combustion-Co انرژی تولید کرد.

مطالب پیشنهادی : 

از چه چیزی می توانم به جای کیسه های پلاستیکی استفاده کنم؟

سالم ترین ظرف برای نگهداری مواد غذایی

گلخانه ها:

گلخانه ها مانند واحد های مراقبت ویژه هستند.
به لطف آن ها، گیاهان در معرض نور خورشید قرار گرفته و می توانند در شرایط ایده آل طبق خواص فیزیولوژیکال رشد نمایند. پیقیناً استفاده از گلخانه ها این امکان را برای کشاورزان ایجاد می کند که برای محصول خود شرایطی که برای رشد سریع تر و امن تر لازم است را فراهم کنند

تونل ها:

تونل ها هم به جز مواردی مانند پیچیدگی و ارتفاع، خصوصیات مشابه به گلخانه ها را دارند. محصولات زراعی که در تونل ها کشت می شوند عبارتند از مارچوبه، هندوانه و غیره.

پوشاندن خاک با کاور پلاستیکی (مالچ کردن):
مالچ کردن یا پوشاندن خاک با یک لایه پلاستیک باعث حفظ رطوبت خاک از طریق کاهش تبخیر آن میشود.
این موضوع همچنین شرایط دمایی مناسب را برای ریشه گیاه مهیا می سازد، از تماس گیاه با زمین جلوگیری می کند و با جلوگیری از رشد گیاهان هرز مانع ایجاد رقابت بر سر منابع آبی و املاح، می شود.

منبع : www.vazinplast.com

با افزایش ممنوعیت های کیسه های پلاستیکی و آگاهی در مورد مسئله آلودگی پلاستیکی ، به نظر می رسد ، استفاده از کیسه های پلاستیکی رو به کاهش است.اما آیا میدانید بهترین جایگزین برای کیسه های پلاستیکی چه چیزی میتواند باشد؟اگر نمیدانید در ادامه با تولیدکننده کیسه فریزر همراه باشید.

میزان کیسه های پلاستیکی در محیط به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است.تجزیه پلاستیک سالها طول می کشد و حتی وقتی تجزیه می شوند ، کاملاً تخریب نمی شوند.پلاستیک به میکرو پلاستیک یا قطعات کوچک پلاستیک تجزیه می شود.میکروپلاستیک باعث آلودگی محیط و منابع غذایی انسان و حیوانات می شود.

بیشتر مشاغل که کیسه فریزر رولی و یکبار مصرف و سبک را برای حمل و نقل کالا در اختیار مشتریان قرار می دهند ، مانند فروشگاه های مواد غذایی ، فروشگاه های بزرگ ، رستوران ها ، فروشگاه های رفاهی و سایر فروشگاه های خرده فروشی ، نیاز به یافتن گزینه هایی جایگزین برای کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف دارند.

چندین گزینه جایگزینی برای کیسه پلاستیکی یکبار مصرف در دسترس است.هر گزینه در مورد انرژی و آب مصرفی در طول فرآیند تولید یا دفع پایان عمر آن ، ردپای پایداری متفاوتی دارد.برخی از گزینه ها نسبت به بقیه پایدارتر خواهند بود.

انتخاب یک ماده جایگزین که ردپای کوچکتر بر روی زمین باقی بگذارد بهترین گزینه است.اگر به دنبال مقرون به صرفه ترین گزینه هستید ، ممکن است ، دوستانه ترین محیط زیست را نداشته باشید.

کیسه های کاغذی

چندین نوع مختلف کیسه کاغذی وجود دارد که می تواند جایگزین مناسبی برای کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف باشد.آنها قابل استفاده مجدد یا بازیافت هستند.یعنی اینکه از کیسه های کاغذی می توان چند بار استفاده مجدد کرد.کیسه های کاغذی قابل بازیافت هستند.

معایب

• کیسه های کاغذی ساخته شده از الیاف بازیافتی ، هنوز بیش از کیسه های پلاستیکی برای تولید و تولید به سوخت های فسیلی نیاز دارند.
• اگر خیس شوند ، قدرت خود را از دست می دهند و می توانند پاره شوند.
• کیسه های کاغذی ، سنگین تر از کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف هستند.
• وزن بیشتر آنها باعث افزایش هزینه های حمل و نقل ، انتشار گازها و وزن دفع زباله می شود.

مطالب پیشنهادی : 

سالم ترین ظرف برای نگهداری مواد غذایی

مزایا و معایب ظروف یکبار مصرف

کیسه های پلاستیکی قابل استفاده مجدد

از کیسه های پلاستیکی قابل استفاده مجدد می توان چندین بار استفاده کرد.این کیسه های پلاستیکی قابل بازیافت هستند.

اگرچه آنها قابل استفاده مجدد هستند ، اما مردم ، به اندازه کافی از کیسه استفاده نمی کنند.مطالعات نشان میدهد که حدود 40٪ از خریداران فراموش می کنند که زمان خرید کیف های قابل استفاده مجدد خود را به همراه داشته باشند.

کیف های نخی

کیف های نخی طوری طراحی شده اند که صدها بار مورد استفاده مجدد قرار می گیرند.بیشتر کیسه های پنبه ای به راحتی تمیز می شوند.می توان آنها را با آب سرد شستشو داد.کیسه های نخی باید در پایان عمر سوزانده شوند.

معایب

• کیسه های نخی برای تولید به انرژی بیشتری نسبت به کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف احتیاج دارند و این بر ردپای محیطی آنها اثر می گذارد.
• آنها باید به طور منظم شسته شوند تا از آلودگی متقابل جلوگیری شود.

توصیه: برای کاهش مصرف کیسه های پلاستیکی ، اگر کیسه های بزرگ کاغذی ، جعبه های مقوایی قدیمی یا بسته بندی های دیگر دارید ، بجای قرار دادن زباله ها در سطل زباله حاوی کیسه زباله پلاستیکی ، آنها را در نظر بگیرید.

دوستان عزیز از اینکه تا پایان این مقاله با ما همراه بودید ، نهایت تشکر را داریم.اگر فکر می کنید که اطلاعات ارائه شده ، به اندازه کافی جامع نیست و نیاز به اطلاعات بیشتری در این زمینه دارید ، با ما تماس بگیرید تا ما شما را راهنمایی کنیم.

منبع : www.harirplastic.com

فت و گو با دکتر آراسب دباغ مقدمه، متخصص بهداشت مواد غذایی
تغذیه سالم و حفظ بهداشت مواد غذایی، از دغدغه‌های مردم این دوره و زمانه است. ما باید بدانیم مواد غذایی را چطور نگهداری کنیم تا کمترین تغییرات شیمیایی در بافت آنها رخ‌دهد. خیلی وقت‌ها یک خطای ساده در نگهداری خوراکی‌ها و انتخاب نوع ظرفی که قرار است موادغذایی را داخل آن قرار دهیم، می‌تواند سلامتمان را به خطر بیندازد.
به همین دلیل پای صحبت‌های دکتر آراسب دباغ مقدم، متخصص بهداشت مواد غذایی، نشسته‌ایم تا درمورد بهترین ظروف برای نگهداری مواد غذایی برایمان بگویند.
آقای دکتر! جنس بسیاری از ظروفی که در حال حاضر برای نگهداری مواد غذایی در بازار وجود دارند، از پلاستیک است. آیا نگهداری خوراکی‌های مختلف در چنین ظروفی، اشکالی ندارد؟
بیشتر مردم فکر می‌کنند تمام ظروف به ظاهر پلاستیکی موجود در بازار، از جنس پلاستیک هستند اما در صنایع پلیمر، هر نوع پلاستیکی اسم خاصی دارد و برای مصارف خاصی تولید می‌شود.

یعنی ظروف پلاستیکی مخصوص مواد غذایی، برای نگهداری آنها ایمن هستند؟
بله، ظروف پلاستیکی‌ای که در پشت یا کف آنها عکس یک قاشق و چنگال کوچک و نشانه Food Grade (مناسب برای غذا) درج شده است، برای نگهداری مواد غذایی مناسب هستند.

آیا این ظروف در اثر حرارت، مشکل خاصی برای مواد غذایی ایجاد نمی‌کنند؟
ظروف «پلیمری» در اثر قرار گرفتن در معرض حرارت بالا و چربی فراوان، ماده‌ای به نام «منومر» آزاد می‌کنند که برخی متخصصان معتقدند نفوذ آن به مواد غذایی و بدن در کوتاه‌مدت می‌تواند باعث ابتلا به افسردگی و در بلندمدت منجر به سرطان شود. البته هنوز تحقیق دقیق و جامعی در این مورد انجام نشده است.

پس ظروف پلیمری انتخاب مناسبی برای نگهداری مواد غذایی چرب یا گرم کردن غذاها در مایکروفر نیستند؟
باید برای گرم کردن غذاها، ظروفی را انتخاب کنیم که روی آنها علامت مخصوص «مناسب برای مایکروفر یا غذاهای گرم»، درج شده باشد.

به نظر شما ظروفی که غذا یا میوه را برای نگهداری در یخچال درون آنها قرار می‌دهیم، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند؟
این ظروف باید در‌های air pipe داشته باشند، یعنی در آنها به خوبی محکم و کیپ شود و امکان نفوذ هوا به داخل ظرف وجود نداشته باشد. البته در هر صورت بهتر است باقیمانده غذاها، بیشتر از ۴۸ تا ۷۲ ساعت داخل یخچال نگهداری نشوند.

آیا اندازه ظروف نگهداری از مواد غذایی هم مهم است؟
صددرصد! مواد غذایی مختلف را در حجم‌های کم و ظروف کوچک نگهداری کنید تا سرمای یخچال به طور مساوی به تمام قسمت‌های خوراکی‌ برسد. هرچه سطح ظرف بزرگ‌تر و امکان سرد شدن مرکز خوراکی‌ها بیشتر باشد، احتمال سرد شدن و دور ماندن مرکز خوراکی از تغییرات شیمیایی و آلودگی‌های میکروبی کمتر می‌شود.

مهم‌ترین نکات بهداشتی که می‌توان در مورد ظروف پلاستیکی به آنها اشاره کرد، چیست؟
ظروف پلاستیکی مخصوص نگهداری مواد غذایی باید کاملا صاف و صیقلی و بدون گوشه و زاویه باشند و درهای محکمی داشته باشند. اگر شکاف، ترک یا حتی خراش‌هایی داخل ظرف به وجود آمد، بهتر است از خیر استفاده از آن برای نگهداری مواد غذایی بگذرید چون امکان نفوذ مواد غذایی و میلیاردها میکروب حتی در خراش‌های کوچک ظروف هم وجود دارد که می‌تواند سلامت شما را به خطر بیندازد. اگر ظرف شما در اثر قرارگرفتن داخل مایکروفر یا دستگاه گرمکن یا حتی به مرور زمان، شکل و رنگ خود را از دست داد، آن را دور بیندازید و به فکر تهیه ظرف دیگری باشید. ظروف پلاستیکی گاهی به دلیل تغییر دما، ترکیب‌های سمی و سرطان‌زا آزاد می‌کنند بنابراین تغییر رنگ و شکل آنها باید حتما جدی گرفته شود.

مطالب پیشنهادی :

مزایا و معایب ظروف یکبار مصرف

پرکاربردترین نایلون

آقای دکتر! به نظر شما بهترین ظرف برای نگهداری از لبنیاتی مانند پنیر یا ماست چیست؟
این محصولات بهتر است در ظروفی که خود کارخانه برای آنها تهیه کرده است، نگهداری شوند. به دلیل اینکه ممکن است pH آنها پایین باشد و روی ظرفی که آن را داخلش می‌ریزید، اثر بگذارد و مشکلاتی را پیش بیاورد. به علاوه، ظرف به ظرف کردن محصولات لبنی ممکن است باعث انتقال آلودگی‌های میکروبی بیماری‌زا به آنها و کپک زدن هم بشود. سعی کنید محصولات لبنی را با حجم کم بخرید تا در یکی دو وعده آنها را مصرف کنید تا دیگر نگران چگونگی نگهداری از آنها نباشید!

آیا توصیه خاصی هم برای چگونگی نگهداری از میوه‌ها و سبزی‌ها وجود دارد؟
این محصولات باید در ظروف Food Grade نگهداری شوند. البته برخی میوه‌ها و سبزی‌ها را می‌توان در یک دستمال نخی تمیز قرار داد و داخل ظروفی با در محکم درون یخچال گذاشت. بعضی از میوه‌ها مانند موز هم که بهتر است داخل نایلونی گذاشته و از جایی آویزان شوند و قرار دادن آنها داخل یخچال نه تنها باعث طولانی شدن مدت ماندگاری‌شان نمی‌شود بلکه ممکن است باعث از بین رفتن ظاهر و طعمشان هم بشود. به طور کلی، بهتر است میوه‌ها و سبزی‌ها را در هر ظرفی که قرار می‌دهید، در قسمت‌های پایینی و گرم‌تر یخچال بگذارید تا بافتشان آسیب نبیند. $شما فکر می‌کنید مناسب‌ترین ظروف برای نگهداری از مواد غذایی چه ظروفی هستند؟
ظروف شیشه‌ای و چینی، بهترین ظروف برای نگهداری و خوردن مواد غذایی هستند.

چرا؟
به دلیل اینکه پدیده مهاجرت در صنایع غذایی از ۲ زاویه قابل بررسی است؛ اول، ورود ترکیب‌های مختلف از ظروف به مواد، غذایی، (مثلا در اثر ریختن مواد اسیدی و ترش در ظروف مسی، مس به ماده غذایی نفوذ می‌کند و باعث مسمومیت می‌شود.) دوم، وارد شدن ترکیب غذا به داخل ظرف که اهمیت چندانی ندارد و باعث مسمومیت نمی‌شود. در بین تمام محصولات موجود در بازار، کمترین پدیده ورود ترکیب‌های ظرف به غذا و از غذا به ظرف در ظروف شیشه‌ای و چینی رخ می‌دهد و به همین دلیل این ظروف را ظروف ایمن‌تری برای نگهداری مواد غذایی می‌دانیم.

نظر شما در مورد استفاده از کیسه‌های فریزر برای نگهداری از محصولات غذایی چیست؟
به‌طور کلی، هر چیزی که قرار است با یک ماده غذایی سر و کار داشته باشد، باید علامت Food Grade داشته باشد و کیسه‌های فریزر هم از این قاعده مستثنا نیستند. در حال حاضر در بازار و فروشگاه‌های کشور خودمان هم کیسه فریزر‌هایی با علامت Food Grade داریم و بهتر است هموطنانمان برای حفظ سلامتشان از اینگونه محصولات استفاده کنند. همچنین در فروشگاه‌های بزرگ کشور هم کیسه‌فریزرهای مخصوص هر ماده غذایی وجوددارد. مثلا کیسه فریزرهای روی مخصوص نان، سوراخ‌های بسیارریزی وجود دارد که باعث تبادل هوا در آن و حفظ بهتر و سالم‌تر نان می‌شوند. این محصولات اخیرا وارد فروشگاه‌های بزرگ شده‌اند و بهتر است مردم برای هر ماده غذایی، کیسه فریزر خاص آن ماده را بخرند تا به سلامت ماده غذایی و خودشان کمک کنند.

منبع : www.persiaplasticgroup.com

مقدمه

 زمانی که برای اولین بار ظروف یکبار مصرف وارد بازارها شدند، همه نفس راحتی کشیدند و به خود وعده زندگی سالم‌تر و البته راحت‌تری دادند. در حال حاضر سا‌ل‌هاست که این ظروف حتی در نذری‌ها و سفره‌های ما جای خود را باز کرده‌اند و از زمانی که نذری در سینی‌ها و ظروف فلزی در بین مردم پخش می‌شد زمان زیادی گذشته ‌است. کسانی که حداقل یک وعده غذای خود را در ادارات و سازمان‌ها می‌خورند از جمله کسانی هستند که هر روز در معرض خطرات این ظروف قرار دارند، اما به راستی این صرفه‌جویی‌ها در زمان و البته هزینه به چه بهایی انجام می‌شود؟ سلامتی مصرف کنندگان؟

پلاستیک‌ها، پلیمرهایی هستند که از سنتز مواد اولیه‌ای به نام مونومر تهیه می‌شوند. مونومرها موادی سمی و برای سلامت انسان مضر هستند؛ در حالی که پلیمرها خنثی هستند و مشکلی ندارند. اما اشکال کار اینجاست که معمولاً در فرایند تهیه پلیمرها مقداری مونومر باقی می‌ماند. اگر این فرآیند اصولی و مطابق استانداردهای لازم صورت گرفته باشد، مشکلی برای سلامت افراد به وجود نمی‌آورد. برای همین در استفاده از پلاستیک‌ها به عنوان ظروف غذا باید بسیار محتاط بود و در ضمن به هرنوع پلاستِیکی نباید مجوز بسته بندی مواد غذایی داده شود.

در حال حاضر به دلیل استفاده غیرمجاز از پلیمرهاى بدون پایه  food gradeدر بسته بندى و نگهدارى مواد غذایى، شناسایى صحیح این محصولات توسط مردم تا حدودى با مشکل روبه رو شده است. وزارت بهداشت در این راستا سعى کرده است کارخانه هاى تولیدکننده ظروف یک بار مصرف را از کارخانجات تولیدکننده قطعات پلاستیکى در مصارف صنعتى تفکیک کند. ضمن اینکه کارخانه هاى تولیدکننده ظروف پلاستیکى براى مواد غذایى باید پروانه ساخت داشته باشند.

   مزایا :  ظروف پلاستیکی

1– دارای مقاومت به مواد الکلی

۲–  صرف انرژی کمتر برای تولید

۳– قابلیت شکل پذیری بالا با گستردگی متفاوت خواص فیزیکی

۴– طرح پذیری

۵– شفاف بودن

مهمترین معایب:

۱ – اشکال در بازیافت آنها و مخاطرات محیط زیست

۲ – انتقال مواد مضر ( مونومر ها) به غذا در شرایط خاص

۳ – قابل استفاده در ماکروویو نمی باشد.

مناسب بودن پلاستیک ها در کاربردهاى غذایى :

تمامى پلیمرها از نوع دست اول تا آنهایى که بازیافتى بوده و همچنین ظروف پلاستیکى حتماً باید قبل از استفاده در صنعت غذایى تحت آزمون Food grade قرار بگیرند. این آزمون تحت استانداردهاى اتحادیه اروپا (EEC) و آمریکایى (FDA) انجام مى شود. با انجام آزمون هایى که در اداره کل آزمایشگاه هاى کنترل غذا و دارو نیز قابل اجرا هستند میزان مهاجرت مواد سازنده پلیمرها به سمت مواد غذایى مشابه سنجیده مى شود. در واقع وزارت بهداشت مقاومت و میزان مهاجرت مواد سازنده پلیمرها را در حلال ها یا محلول هاى مشابه مواد غذایى مى سنجد.

 دلیل اصلی تولید این مواد در کشور به‌رغم زیان‌بار

بودن مصرف آنها

متاسفانه استاندارد ظروف یک‌بار مصرف اجباری نیست، واحدهای تولیدی می‌توانند بدون مجوز به تولید اقدام کنند. در این زمینه باید تقاضای اجباری شدن استاندارد ظروف یک‌بار مصرف به مؤسسه ارایه شود تا در این مورد تصمیم‌گیری شود، اما متأسفانه تاکنون هیچ تقاضایی نشده است.

هم اکنون پنج هزار کارخانه و کارگاه تولید ظروف یک‌بار مصرف در کشور وجود دارد، این در حالی است که تنها 300 کارخانه از این تعداد مجوز تولید این ظروف را دارند و مشخص نیست، مابقی این کارخانه‌ها از چه موادی و چگونه نسبت به تولید این ظروف اقدام می‌کنند.

غریبگی ظروف یکبار مصرف با طبیعت:

 انباشته شدن این مواد در طبیعت به خصوص در پارک های جنگلی و سواحل ، از نظر دیداری باعث نازیبایی مناظر و در نتیجه ناراحتی  و کاهش بازدید کننده ها و کم شدن درآمد اقتصادی مناطق می شود.

        در حال حاضر بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای اروپایی با به کار بستن روش های جانشین سعی کرده اند استفاده از ظروف یکبار مصرف را به حداقل برسانند. کاربرد پلیمرهای گیاهی جهت تولید ظروف یکبار مصرف وبه کارگیری کیسه های پارچه ای به جای کیسه های نایلونی در هنگام خرید نمونه ای از این روش ها است.

مطالب پیشنهادی:

بسته بندی هوشمند چیست؟

تاثیر استفاده از سلفون محافظ غذا در حفظ سلامت مواد غذایی

 هشدار وتوصیه

 پلی‌استایرن در لیوان‌های آب، کارد، چنگال،قاشق و ظروف غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ برای مثال در چلوکبابی‌ها ظروفی که به صورت فوم هستند، نوعی پلی‌استایرن هستند که در ساخت آنها  ازگاز هگزان استفاده می شود. این گاز در دمای 160 درجه آزاد می‌شود، دمای غذای داخل ظرف 200 درجه است،که گاز همراه با غذا به بدن انسان انتقال می‌ یابد.گاز هگزان عوارضی مانند سر درد را به همراه دارد.

 در فصل تابستان خیلی‌ها از بطری‌های یکبار مصرف آب برای تهیه آب خنک از طریق یخ بستن آب استفاده می‌کنند،ثابت شده است وقتی یخ درون ظروف یکبار مصرف آب می‌شود از جداره بطری مواد سرطانزا به درون آب آزاد می‌شود.

 ظروف پلی استایرنی شفاف برای نوشیدنی‌های سرد ساخته می‌شوند و ریختن مواد داغ مثل چایی در آنها خطرناک است.

 مواد غذایی داغ در ظروف یکبار مصرف با رنگ روشن و شیشه‌ای به علت ضعیف بودنشان موجب آزادشدن مونومرها (مواد شیمیایی) می‌شود.

  ضرر ظروف یک‌بار مصرف پلی‌استایرن در هنگام مصرف مواد نوشیدنی  اسیدی و چرب مانند نوشابه و کاکائو، بسیار بیشتر از مصرف چای داغ است.

 اصولا ظروف یکبار مصرف برای یک بار استفاده ساخته شده‌اند زیرا در صورت تکرار شیارهای بسیار کوچکی که قابل رویت هم نیستند در آنها به وجود می‌آید که علاوه بر مستعد کردن شخص به عفونت‌های دستگاه گوارش به علت آزاد کردن مولکول‌های آلی و صنعتی به داخل آب یا غذا، انسان را در معرض انواع سرطان قرار می‌دهند.

دلایل منع مصرف ظروف پلاستیکی

استفاده از ظروف پلاستیکی به دو دلیل منع می شود:

– وابستگی به ترکیبات نفتی از نظر اقتصادی و دور شدن از مصرف مواد طبیعی.

– عدم تجزیه این ظروف در طبیعت که به هر حال بعد از 200 تا 500 سال مجددا وارد آب یا خاک شده و دوباره به سیکل مواد غذایی برگشته و اثرات منفی بر سلامت مواد غذایی می گذارد.

بنابراین تولید و استفاده این ظروف هم برای سلامتی انسان و هم برای سلامت محیط زیست مضرات جبران ناپذیری دارد.

ظروف پلاستیکی یکبار مصرف را داخل ماکروفر قرار

ندهید :

از ظروف پلاستیکی در ماکروویو استفاده نکنید به خصوص غذاهای حاوی روغن و چربی ، چون گرما و پلاستیک و روغن با هم ترکیب شده ، که نتیجه ی آن تولید سم دیوکسین است ( از ظروف پیرکس و چینی استفاده کنید).

 مونومر آزاد در ظروف‌ یک‌بار مصرف، نوع PVC ، در فرآیند تولید، مقداری مونومر باقی می ماند که با غذا وارد بدن و به مرور زمان تجمع و از حد تراکم مجاز برای انسان فراتر می رود. همچنین غذا نباید بیشتر از ۲ ساعت در این ظروف باقی بماند.

ظرف یکبار مصرف +غذای داغ =  سرطان

استفاده از ظروف یکبار مصرف خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می‌دهد. این ظروف علاوه بر سمی بودن به دلیل آزاد کردن ماده «مونومر استایرن» باعث ایجاد سرطان کبد می‌شوند.

 در ظروف پلاستیکی یکبار مصرف ماده‌ای سمی بنام دیوکسین آزاد می‌شود که خطر بروز سرطان به خصوص سرطان سینه را در زنان افزایش می‌دهد.

  استفاده دراز مدت ازاین ظروف باعث مشکلات گوارشی، خستگی و ناراحتی اعصاب می شود.

  برای نوشیدنی‌های گرم از لیوان‌های کاغذی یا ظروف پلی استایرنی سفید رنگ و برای نوشیدنی‌‌های سرد از ظروف پلی استایرنی بی‌رنگ و شفاف استفاده کنند و از ریختن مواد داغ در ظروف یکبار مصرف خودداری کنند.

 اگر قرار است غذاهاى طبخ شده پس از دو ساعت ماندگارى در این گونه ظروف مصرف شوند باید غذا در شرایط مطلوب یعنى زیر دماى 14 درجه یا بالاى 60 درجه نگه داشته شود. بهتر است این مواد غذایى را روى شعله ملایم گاز قرار داد تا از آلودگى ثانوى جلوگیرى شود.

اگر آب بیش از 6 ماه در بطری های آب آشامیدنی نگهداری گردد، آلوده می‌شود. بنابراین خانواده‌ها باید از استفاده مکرر این ظروف برای نگهداری آب در یخچال خودداری کنند.

  در دیگر ایام هم برای نگهداری موادی چون آبلیمو، سرکه و آب غوره مورد استفاده قرار می‌گیرند. طبیعتاً وقتی برای نگهداری آب استفاده طولانی مدت از بطری‌های یک بار مصرف توصیه نمی‌شود

و از همه بدتر اینکه آنها را جلوی آفتاب می‌گذارند. حرارت آفتاب ترکیبات خطرناک این ظروف را آزاد می‌کند و احتمال سرطان‌زایی در مصرف‌کنندگان را بالا می‌برد.‌  

نتیجه گیری

 اغلب مردم از این خطرات و موارد استفاده هر کدام از این ظرف‌ها بی‌اطلاع هستند و لازم است اطلاعات مربوط به موارد مجاز استفاده و ممنوعیت‌های آن به صورت اتیکت روی محصول درج شود.

بهترین راه حل برای کاهش آلودگی های ناشی از ظروف یکبار مصرف ، فرهنگ سازی برای استفاده نکردن از آنهاست که پیشگیری یا کاهش مصرف را در پی خواهد داشت.

منبع : nplast.ir

نایلون حبابدار در کنار نایلون شیرینگ و همچنین نایلون شیرینگ حرارتی یکی از شناخته شده ترین مواد بسته بندی در سراسر جهان است.
به دلیل شفافیت و ضربه گیر بودنش از این نایلون برای بسته بندی و محافظت از محصولاتی که خاصیت شکنندگی دارند استفاده می شود.
به طوری که برای کارهای ظریف تر از حباب های ریزتر و برای کارهای سنگین و شکستنی های حساس از انوع حباب درشت بهره می گیرند.
جنس این نوع نایلون از پلی اتیلن می باشد و انواع مختلفی دارد.

انواع نایلون حبابدار

نایلون حباب بدار دوبعدی: برای بسته بندی لوازم شکستنی، قاب، لوازم یدکی، عکس، صندلی و … .
نایلون حبابدار سه بعدی: برای بسته بندی کالاهایی که شکل مکعب دارند؛ مانند تخت خواب، یخچال، مبل، کمد، گاز و … .
همچنین تابلوهای حبابدار از نظر شکل کلی به سه دسته تقسیم می شوند: نایلون پاکتی، کیسه ای، ورقه ای.

مطالب پیشنهادی :

بسته بندی هوشمند چیست؟

تاثیر استفاده از سلفون محافظ غذا در حفظ سلامت مواد غذایی

موارد استفاده از نایلون حبابدار

• بسته بندی انواع محصولات چوبی، دکوراسیون، مبل، لوازم خانگی، لوازم الکترونیکی
•بسته های صنعتی و شیرینگ پک
• در صنف های تولید و کار با شیشه که البته استرچ نیز در این مورد کاربرد فراوان دارد و … .
موارد استفاده از نایلون حبابدار بی شمار است.

مصارف روزانه از نایلون حبابدار

در زیر به نمونه های مختلفی از روش به کارگیری این نایلون که برای کارهای روزمره خود می توان از آن استفاده کرد را بازگو می کنیم.
پوشش دهی فرمان خودرو با استفاده از نایلون حبابدار و کاهش استرس ناشی از ترافیک و شلوغی
به کار گیری این نایلون در کیسه خواب، کمک به گرم تر شدن آن و استراحت بدون نفوذ رطوبت
استفاده به عنوان عایق در و پنجره که در برابر خروج انرژی بسیار مناسب است.
استفاده به عنوان کفی کفش؛ این کار باعث می شود که کف پای شما در زمان های خاص استراحت کند.
مرسوم در صنعت هنر به طوری که بسیاری از هنرمندان در اجرای کارهای هنری از آن بی بهره نماندند.

منبع : www.irplastics.com

همواره استفاده از بسته بندی مناسب یکی از عوامل تاثیر گذار روی افزایش تقاضای محصول و پتانسیل صادراتی است.

در این زمینه می توان به حرکت کشور های پیشرفته در زمینه بسته بندی هوشمند اشاره نمود که توانسته است ارز آوری بالایی برای هر کشور داشته باشد و حتی باعث پیشرفت در جهت صادرات مواد غذایی و انواع میوه و سبزی شده باشد.

امروزه حجم ضایعات مواد غذایی در بسیاری از کشورها بالاتر از تعداد گرسنگان در کشور های قحطی زده می باشد که به نوعی می توان با حل مشکل بسته بندی کالا ها نه تنها باعث کنترل قیمت مواد غذایی در کشور شد بلکه بسیاری چالش های زیست محیطی و اجتماعی انسان ها را نیز حل و فصل شود.

بسته بندی هوشمند سیستمی است که قادر به انجام عملکردهای هوشمندانه (نظیر تشخیص، حس کردن، ثبت کردن، ردیابی، ارتباط و به کاربردن منطق علمی ) به منظور تسهیل تصمیم گیری در جهت افزایش زمان ماندگاری، افزایش ایمنی، بهبود کیفیت، فراهم کردن اطلاعات و هشدار درباره مشکلات احتمالی است.

خصوصیت منحصر بفرد در قابلیت آن برای ارتباط است، از آنجایی که بسته بندی و ماده غذایی در سرتاسر چرخه عرضه مداوما با هم حرکت می کنند، بسته بندی بهترین همراه ماده غذایی بوده و برای ارتباط با ماده غذایی، در بهترین شرایط قرار دارد.

بر اساس این تعاریف، یک بسته بندی اگر دارای توانایی ردیابی فرآورده، حس کردن محیط داخلی و خارجی بسته و سایر ملاحظات باشد، هوشمند است.

بسته بندی هوشمند تنها شامل ایجاد تغیرات در بسته بندی محصول جهت افزایش ماندگاری ماده غذایی درون آن بلکه می توان شیوه های نوین بسته بندی را که برای ایجاد حس بهتر در مصرف کننده هنگام خرید محصول ایجاد می شود را نیز شامل آن دانست که از جمله اقدامات در این خصوص می توان به تعبیه سنسور های تشخیص دهنده سلامت ماده غذایی اشاره نمود که می توانند باعث افزایش اطمینان مصرف کننده از سلامت ماده غذایی شود.

در این زمینه می توان به بسیاری برچسب های هوشمندی اشاره نمود که با قرار گیری در محیط بسته بندی می توانند به صورت خودکار فعال شده و جایگزین بسیار مناسبی بجای چاپ تاریخ تولید روی محصولات می باشد که به راحتی قابل تغیر است.

در این زمینه شرکت های بسیاری اقدام به طراحی برچسب و سنسور های هوشمندی پرداخته اند که اغلب از تکنولوژی نانو مواد بهره برده اند.

به طور مثال می توان به طراحی برچسب هایی اشاره نمود که با قرار گیری در بسته حاوی گوشت قرمز با گذر زمان تغیر رنگ داده و در صورتی که تاریخ انقضا محصول برسد رنگ سنسور به شدت تغیر می کند و مصرف کننده از خرید آن خودداری می کند.

از جمله مزایای این روش نسبت به چاپ تاریخ تولید می توان به امکان دنبال کردن و بررسی دما و شرایط نگهداری محصول حین انبارش و بسته بندی اشاره کرد.

در این روش در صورتی که محصول تحت شرایط نامناسبی نگهداری شود و روند فساد آن تسریع شود زمان انقضای مصرف آن کمتر خواهد شد که در روش های قدیمی نمی توان این تغیرات را مشاهده کرد و مصرف کننده تنها می تواند به تاریخ تولید آن اکتفا نماید که آن هم قابل تغیر می باشد و بسیاری سودجویان می توانند به راحتی آن را تغیر دهند.

مطالب پیشنهادی :

تاثیر استفاده از سلفون محافظ غذا در حفظ سلامت مواد غذایی

نکاتی درباره استفاده از سفره یکبار مصرف

سنسور تشخیص زمان مصرف میوه

برخی سنسور های دیگر نیز وابسته به نوع بسته بندی و محافظت ماده غذایی در برابر عوامل فاسد کننده همانند اکسیژن و نور خورشید می توانند مصرف کننده را از ورود این عوامل به محیط بسته بندی آگاه نمایند به طور مثال در صورتی که ماده غذایی به مدت ۵ دقیقه تحت اکسیژن قرار بگیرد با تغیر جزیی رنگ سنسور مصرف کننده را آگاه می کند و در صورت وجود بیشتر اکسیژن در بسته بندی این تفاوت رنگی بیشتر ملموس خواهد بود.

سنسور تشخیص میزان حضور اکسیژن در بسته بندی

از جمله دیگر عوامل فاسد کننده مواد غذایی می توان به موضوع دما اشاره کرد. افزایش دما باعث افزایش سرعت روند رشد باکتری ها و تخریب ماده غذایی می شود و این موضوع باعث افت کیفیت ماده غذایی می گردد.

افزایش دما ممکن است حتی باعث فاسد شدن زود تر از موعد ماده غذایی شود و سلامت مصرف کننده را به خطر بیاندازد.

از جمله معروف ترین سنسور های تشخیصی می توان به نشان گر دما و زمان (TTI) اشاره نمود. همواره دو عامل مهم برای فاسد دما و زمان می باشند که در صورت آشنایی مصرف کننده با این دو عامل می توان سلامت ماده غذایی را تضمین نمود.

در این نشانگر ها می توان به راحتی با استفاده از تغیرات رنگ سنسور شرایط نگهداری با معیار دما و زمان را محاسبه کرد.

در ادامه به بررسی اجمالی روی بسته بندی هوشمند می پردازیم:

سنسورهای گاز:

استفاده از این سیستمها در شرایط کاربرد تکنیکهای بسته بندی MAPو خلأ، می باشد. در بسته بندی MAP پروفیل اکسیژن و دی اکسیدکربن می تواند در طی زمان تغییر کرده و تحت تأثیر نوع فرآورده، تنفس، مواد بسته بندی، سایز بسته، نسبت های حجمی، شرایط نگهداری، سالم بودن بسته و غیره قرار بگیرد.

تعیین گازهای شاخص فضای بالای بسته میتواند سبب تعیین سریع و ارزان قیمت کیفیت فرآورده گوشتی و صحت بسته بندی آن شود. یک وسیله برای انجام این کار، تولید بسته بندی هوشمند در ترکیب با تکنولوژی سنسور گازی، می باشد

بیوسنسورها:

درک سریع، دقیق و درخط، برای آنالیز در محل آلوده کننده ها، تعیین و تشخیص پاتوژن ها و کنترل پارامترهای کیفی غذایی پس از فرآوری، بصورت یک نیاز تلقی می شود.

در کل، بیوسنسور یک وسیله آنالیز کننده فشرده است که اطلاعات مربوط به واکنش های بیوشیمیایی را تشخیص داده، ثبت نموده و منتقل می سازد.

این وسیله هوشمند دارای دو جزء اولیه است: یک بیورسپتور که آنالیت هدف را تشخیص می دهد و یک مبدل که سیگنال های بیوشیمیایی را به پاسخ الکتریکی قابل اندازه گیری تبدیل می کند

بیورسپتور یک ماده ارگانیک یا بیولوژیکی است، نظیر یک آنزیم، آنتیژن، میکروب، هورمون یا اسید نوکلئیک. مبدل، بر اساس پارامترهای مورد اندازهگیری، می تواند به فرمهای مختلفی )نظیر الکتروشیمیایی، اپتیکال، صوتی( وجود داشته باشد.

شناساگرها:

شناساگر سالم بودن بسته : به استثنای بسته بندی MAPکه حاوی مقادیر بالای اکسیژن برای گوشت تازه )برای افزایش رنگ( است، بسیاری از موادغذایی در اتمسفر دارای اکسیژن پایین ) ۰-۲درصد( بسته بندی می شوند. در این موارد نشت معمولا سبب افزایش چشمگیر غلظت اکسیژن می شود.

تعداد زیادی شناساگر دیداری اکسیژن حاوی رنگ های اکسایش-کاهش اختراع شده اند. این تجهیزات به عنوان شناساگرهای نشت به ترتیب در استیک های تکه ای و قطعات پیتزای گوشت بستهبندی شده بصورت ، MAآزمون شده اند.

معایب این تجهیزات عبارت است از حساسیت بالا )تقریبا ۰/۱درصد غلظت اکسیژن برای تغییر رنگ نیاز است(، یعنی شناساگرها به اکسیژن باقی مانده در بسته MA حساس هستند( و برگشت پذیری )در جایی که اکسیژن افزایش یافته ناشی از نشت، در طی رشد میکروبی متعاقب مصرف گردد، نامطلوب است

شناساگر تازگی:

نمایشگرهای تازگی اطلاعات کیفی مستقیمی از فراورده فراهم می کنند که نتیجه رشد میکروبی یا تغییرات شیمیایی در فراورده غذایی می باشد.

کیفیت میکروبیولوژیکی ممکن است بواسطه واکنش های میان شناساگرهای داخل بسته و متابولیت های رشد میکروبی، تشخیص داده شود.

تغییر در غلظت اسیدهای آلی نظیر -nبوتیرات، -لاکتیک اسید –d لاکتات و استیک اسید در طی نگهداری به عنوان متابولیت های شاخص برای تعدادی از فراورده های گوشتی، پتانسیلی را فراهم می آورند. شناساگرهای pH بر پایه رنگ، دارای پتانسیل استفاده به عنوان شاخص هایی از این متابولیت های میکروبی هستند.

شناساگرهای زمان-دما:

دما معمولا مهمترین فاکتور محیطی است که همانند رشد میکروبی، بر کینتیک تنزلات فیزیکی و شیمیایی در فرآورده های غذایی، مؤثر است. شناساگرهای زمان-دما (TTIs) بسیار مفید هستند، زیرا در زمانی که مواد غذایی در معرض دماهای نامناسب قرار گیرند، می توانند به مصرف کننده اطلاع دهند.

TTIها معمولا برچسب های کوچک خودچسبی هستند که بر روی ظروف حمل و نقل یا بسته های تک، چسبانده می شوند.

این برچسب ها دارای نشانه های بصری از پیشینه دمایی، در طی توزیع و نگهداری هستند، که بخصوص برای هشدار در مورد دماهای نامناسب برای فرآورده های غذایی سرد شده یا فریز شده، مفید می باشند.

همچنین این شناساگرها برای تخمین باقیمانده زمان ماندگاری فرآورده فساد پذیر به کار برده می شوند TTI .هایی که اخیرا بصورت تجاری در دسترس بوده اند شامل شماری از سیستمهای بر پایه انتشار ،بر پایه آنزیم و بر پایه پلیمر بوده اند. تمامی این ها دارای پتانسیل کاربرد در فراورده های گوشتی میباشند.

TTI های بر پایه انتشار:

یک شناساگر است که وابسته به انتشار استر رنگی اسید چرب در امتداد و یک ( افروزه) متخلخل ساخته شده از کاغذ خشک کن با کیفیت بالا می باشد. پاسخ قابل اندازه گیری، مسافت انتشار پیشروی کننده از مبدأ می باشد. دامنه مفید دمایی و مدت پاسخ TTIبوسیله نوع و غلظت استر تعیین می گردد.

TTI های بر پایه پلیمر:

TTI های Lifelines Freshness Monitor و Fresh-check بر پایه واکنش های پلیمریزاسیون وابسته به دما بوده که در آن کریستال های در استیلن از طریق پلیمریزاسیون افزایشی به پلیمر خیلی رنگی، پلیمره می شوند.

منبع : www.tebplastic.com

تاریخچه سلفون

از دیرباز برای پوشاندن مواد غذایی و خوراکی از نفوذ میکروب و آلودگی از سلفون‌های مختلفی استفاده می‌شد.

سلفون به عنوان اولین فیلم بسته‌بندی شفاف جهان در سال ۱۹۰۸ توسط مهندس سوئیسی به نام براندنبرگر اختراع شد و در سال ۱۹۲۳ حق تولید و فروش سلفون را به صورت انحصاری به مجموعه Dupont ارائه داد. نسخه‌های اول سلفون ضد آب بودند ولی ضد رطوبت نبودند بنابراین مناسب بسته‌بندی آب نبات و سیگار بودند و برای محافظت و بسته‌بندی غذا مناسب نبودند. در سال ۱۹۲۷ شرکت دوپونت سلفون‌های ضد رطوبت را تولید کرد و تولیدکنندگان مواد غذایی برای بسته‌بندی اقلامی مانند کیک و پنیر شروع به استفاده از این سلفون‌ها کردند که از سال ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ فروش سلفون سه برابر شد. در تحقیقاتی که بعدا توسط همین شرکت انجام شد این نتیجه حاصل شد که حس دیداری و چشمی بیشترین تاثیر را در تصمیم گیری خرید دارد و برای همین در تبلیغات سلفون بیشتر به ویژگی شفافیت آن تمرکز کرد. نکته‌ی بعدی که تا قبل از سال ۱۹۴۷ خیلی مورد توجه قرار نگرفته بود بحث کنترل کیفیت و مقاومت در برابر نفوذ رطوبت و آلودگی به داخل آن بود که در این دوره این امر نیز مورد توجه قرار گرفت که نهایتا منجر به تولید نسخه‌های اولیه سلفون‌های کنونی شد که در بیشتر اوقات استفاده می‌کنیم. امروزه بخش اعظمی از آنچه ما به عنوان سلفون استفاده می‌کنیم در واقع محصول ساخته شده از جنس PVC است که جایگزین سلفون‌های سنتیِ قبل از آغاز دهه ۱۹۶۰ شده است. که بخاطر کم هزینه بودن، مقاومت بالا در برابر نفوذ آلودگی و  رطوبت به داخل آن و همچنین پارگی به سرعت مورد استقبال واقع شدند.

کاربردهای سلفون محافظ غذا

از سلفون‌ها بخاطر نفوذ پذیری کم رطوبت، هوا، باکتری، روغن و غیره بیشتر در بسته‌بندی، حفظ کیفیت مواد غذایی و پوشاندن مواد غذایی در برابر آسیب‌های محیطی استفاده می‌شود البته یک دیگر از مواردی که استفاده از سلفون محافظ غذا را توجیه می‌کند قابلیت حفظ ارزش مواد غذایی و سالم نگهداشتن آن است. چند مورد از کاربردهای خیلی مهم دیگر سلفون، استفاده از آن در شیرینی پزی‌ها، گل فروشی‌ها و بسته‌بندی هدیه است بخاطر اینکه گل و شیرینی بعد از تولید، احتمالا چند روزی در مغازه در مقابل الودگی هوا و غیره قرار می‌گیرند پس خرید سلفون محافظ بهترین انتخاب برای این استفاده است.

ویژگی‌های سلفون‌ها

یکی از مهمترین ویژگی‌های سلفون‌ محافظ غذا، قابلیت بازیافت آن است که اگر استفاده شود و به چرخه بازیافت برگردد می‌تواند باعث صرفه جویی و همچنین پاکیزگی محیط زیست شود. همچنین سلفون باید دارای شفافیت بالا، بدون بو و قابلیت کشسانی داشته باشد.

اهمیت استفاده از سلفون در بسته‌بندی و پوشش مواد غذایی

در بالا به طور کلی سلفون و کاربردهایش بررسی شد و در ادامه می‌خواهیم ویژگی‌های مواد غذایی و مشکلاتی که اگر درست نگهداری نشوند می‌توانند به‌وجود بیاورند بررسی خواهد شد.

مطالب پیشنهادی :

نکاتی درباره استفاده از سفره یکبار مصرف

پلاستیک در کشاورزی

به‌طور کلی مواد غذایی دارای دو ویژگی اساسی هستند:

الف) فصلی بودن تولید

ب) فساد پذیر بودن آن

این درحالی است که انسان‌ها برای رفع نیاز تغذیه‌ای و حفظ تداوم حیات نیاز به استفاده از مواد غذایی در طول سال با حفظ ارزش غذایی آن دارند. همچنین بیشتر مواقع مواد غذایی احتمالا چندین ساعت بعد از آماده شدن مورد استفاده قرار نگیرد که در اینجا هم باز حفظ ارزش غذایی و محافظت از نفوذ آلودگی و رطوبت به محتویات داخل آن اهمیت پیدا می‌کند.

یکی از راه‌های حفظ بهداشت مواد غذایی، بسته بندی و پوشاندن محتویات آنها با سلفون‌های محافظ غذاست، زیرا بسته‌بندی علاوه بر جلوگیری از نفوذ میکروارگانیسم در مواد غذایی، از ارتباط بی دلیل و دست کاری افراد با مواد غذایی نیز جلوگیری می‌کند. لذا مناسب است به منظور جلوگیری از انتقال آلودگی از فرد به مواد غذایی، از دست زدن فرد آلوده به ماده غذایی جلوگیری شود.

حساسیت‌های که در مواد غذایی نظیر سبزیجات (که برگهای آن می تواند به شدت آلوده باشد)، سایر مواد غذایی مانند گوشت، مرغ و ماهی (که به شدت فساد پذیر هستند) وجود دارد اهمیت بسته‌بندی و پوشاندن خام و پخته شده آن با سلفون‌های محافظ غذا را دوچندان می‌کند و با اینکار می‌توان از آسیب‌های احتمالی آن پیشگیری کرد.

آسیب‌های عدم توجه به حفظ مواد غذایی با روش‌های پیشگیرانه

بیماری‌هایی وجود دارد که ماهیت عفونی یا سمی دارند و از طریق خوردن غذای آلوده وارد بدن می‌شوند. هر فردی در معرض ابتلا به چنین بیماری‌هایی قرار دارد. غذا به عنوان منبع تولید انرژی در بدن اگر آلوده یا فاسد باشد، می‌تواند منشاء بیماری‌های مختلف و در رأس آنها بیماری‌های گوارشی و مسمومیت‌های غذایی در انسان باشد. عوارض ناشی از غذای آلوده، یکی از شایع‌ترین و شدیدترین مشکلات بهداشت عمومی در جهان امروز هستند، که بر زندگی انسان‌ها، بار سنگینی تحمیل کرده اند. این آلودگی‌ها معمولاً به دلیل تهیه، نگهداری و حمل و نقل نامناسب ماده غذایی بروز می‌کنند.

عوارض ناشی از آلودگی مواد غذایی بر اساس مکانیسم عمل به چهار گروه تقسیم می شود:

الف) عفونت‌های غذایی

ب) مسمومیت‌های غذایی

ج) عوارض ناشی از انگل‌ها

د) عوارض ناشی از مواد افزودنی

بنابراین سلفون‌های محافظ غذا یکی از بهترین و ارزانترین روش‌های پیشگیری از آسیب‌هایی که در بالا بیان شد، می‌باشند.

اهداف اصلی از پوشاندن مواد غذایی با سلفون محافظ غذا

• مهم ترین هدفی که در پوشاندن محصولات غذایی با سلفون محافظ غذا مدنظر است افزایش طول عمر نگهداری محصول می باشد.
• محافظت ماده غذایی ازعوامل فساد درونی و بیرونی، اکسیده شدن، حفظ ارزش غذایی و بهداشت مواد غذایی
• حمل و نقل بهتر و آسانتر مواد غذایی
• کاهش ضایعات
• جلوگیری از نفوذ آلودگی و رطوبت
• یکی از دلایل دیگر که به صورت غیر مستقیم تاثیر می‌گذارد احترام به میهمان و مشتری است چون با اینکار نشان می‌دهید که سلامتی آنها برای شما مهم و با اهمیت است.

منبع : www.airiplast.ir

استفاده از سفره یکبار مصرف

سفره های یکبار مصرف بین خانواده‌های ایرانی حسابی پرمصرف هستند، به طوری که غالب مردم در مجالس و مهمانی ها و حتی منازل مسکونی خود از سفره های رنگارنگ یکبار مصرف بهره می گیرند.

استفاده از سفره های یکبار مصرف مزیت های بسیار زیادی دارد که از مهمترین آنها می توان به سادگی استفاده ، قیمت پایین ، حجم و وزن کم و مهمتر از همه عدم نیاز به تمیز کاری و استفاده مجدد اشاره نمود.

این سفرها بهترین انتخاب برای زمانی هستند که فرصت شستن و پاک کردن سفره وجود نداشته باشد. به عنوان مثال اگر سفره یکبار مصرف در مجالس عروسی و عزا استفاده شود، بلافاصله بعد از صرف غذا سفره را جمع کرده و در سطل زباله می اندازیم و نیازی به پاک کردن و تمیز کردن سفره نیست.

مزایای سفره یکبار مصرف

اما برخی از تولیدکنندگان برای سود بیشتر خود،سفره های بی کیفیتی را به بازار عرضه میکنند که هم برای محیط و هم سلامتی انسان مضر هستند.

تولیدکنندگان باید با استفاده از موادی که کمترین آسیب را به محیط زیست و سلامتی انسان برساند،انواع سفره یکبار مصرف را به بازار عرضه کنند.

درست است که استفاده از سفره های یکبار مصرف کار را برای ما راحت کرده است، اما اگر در انتخاب سفره یکبار مصرف دقت کافی نداشته باشیم و زمان استفاده از آن نکاتی را رعایت نکنیم ممکن است مشکلاتی برای ما به وجود آید.

اگر جزء کسانی هستید که از سفره های یکبار مصرف در زندگی روزمره خود زیاد استفاده می کنید،حتما به نکات زیر توجه کنید.

مطالب پیشنهادی :

پلاستیک در کشاورزی

از چه چیزی می توانم به جای کیسه های پلاستیکی استفاده کنم؟ 

نکات مهم در استفاده از ظروف یکبار مصرف

سفره یکبار مصرف

    سفره یکبار مصرف حتماً باید دارای پروانه ساخت ، علامت استاندارد ، مجوز بهداشت و نام و نشان کارخانه تولیدکننده باشد.
    سفره یکبار مصرف را فقط از مراکز معتبر خریداری کنید.
    از گذاشتن نان و یا هر ماده غذایی دیگری درسفره یکبار مصرف جداً خودداری کنید.
    سفره با کیفیت و استاندارد انتخاب کنید.در سفره یکبار مصرف بی‌کیفیت، مرکب نقوش سطح آن، به راحتی به محض تماس با دست جدا شده و دست را رنگی میکند. این مواد رنگی برای سلامتی انسان مضر است.برخی از تولیدکنندگان سفره یکبار مصرف،برای کاهش هزینه های خود از کربن که ماده ارزان ولی خطرناک است،استفاده میکنند.کربن اگر با دست و یا مواد غذایی تماس داشته باشد، اثرات مخربی را برای افراد به همراه خواهد داشت.
    از سفره یکبار مصرف نباید بوی نامطبوع استشمام شود.
    سفره یکبار مصرف مرغوب، دارای رنگ روشن و شفافی است و در آن ذرات ریز پراکنده سیاه رنگ وجود ندارد.

منبع: http://harirplastic.com

با سلام.به دنیای لوکس بلاگ و وبلاگ جدید خود خوش آمدید.هم اکنون میتوانید از امکانات شگفت انگیز لوکس بلاگ استفاده نمایید و مطالب خود را ارسال نمایید.شما میتوانید قالب و محیط وبلاگ خود را از مدیریت وبلاگ تغییر دهید.با فعالیت در لوکس بلاگ هر روز منتظر مسابقات مختلف و جوایز ویژه باشید.
در صورت نیاز به راهنمایی و پشتیبانی از قسمت مدیریت با ما در ارتباط باشید.برای حفظ زیبابی وبلاگ خود میتوانید این پیام را حذف نمایید.جهت حذف این مطلب وارد مدیریت وب خود شوید و از قسمت ویرایش مطالب قبلی ،مطلبی با عنوان به وبلاگ خود خوش امدید را حذف نمایید.امیدواریم لحظات خوبی را در لوکس بلاگ سپری نمایید...