مطالب پیشنهادی:
2. بازيافت مواد شيميايي
بازيافت شيميايي يك فناوري اخيراً جديد است كه وعده مي دهد مواد را از هر يك از مراحل آبشار به مواد خام و باكيفيت كه در وهله اول داشتيم بازگرداند. بازيافت مواد شيميايي در واقع اصطلاح چتر براي چندين فرآيند مختلف است. اين فرآيندها در نحوه تجزيه پليمرها، مولكول هاي بزرگي كه مواد پلاستيكي را مي سازند، متفاوت هستند.
2.1. پيروليس
اولين فرآيند بازيافت شيميايي، پيروليز است. پيروليز فرآيندي است كه در آن پليمرها در غياب اكسيژن گرم مي شوند. در طي اين فرآيند، پليمرها در قطعات كوچكتري شكسته مي شوند و مانند نوعي روغن رفتار مي كنند. در شرايط مناسب، كسر نفت مصنوعي به دست آمده بسيار شبيه نفتاي پتروشيمي است و مي تواند به عنوان خوراك در صنعت پتروشيمي براي ساخت مواد شيميايي، لاستيك مصنوعي و انواع پلاستيك مورد استفاده قرار گيرد.
2.2. گازي سازي
دومين فرآيند ممكن، تبديل به گاز است. اين شامل گرم كردن پليمرها است، اما در اين مورد، در حضور اكسيژن و آب. محصول نهايي در اينجا مخلوطي از گازهايي است كه به آنها گاز سنتز گفته مي شود كه مي تواند به عنوان ماده اوليه شيميايي در صنايع شيميايي استفاده شود.
2.3. پليمريزاسيون
در نهايت، فرآيندي به نام پليمريزاسيون (فقط براي انواع خاصي از پلاستيك امكان پذير است) داريم. اين فرآيند پليمرها را به مونومر تبديل ميكند، بنابراين خروجي آن بخش نفت يا گاز نيست، بلكه ماده اوليه مستقيماً براي توليد پلاستيك جديد است.
با CR شما به مواد اوليه بازميگرديد، بنابراين براي ايجاد پلاستيك به پليمريزاسيون ديگري نياز داريد.
3. بازيافت انرژي
گزينه سوم بازيافت انرژي است. اين رويكرد فقط با زباله هاي پلاستيكي كار مي كند و شامل تبديل پلاستيك به انرژي حرارتي و الكتريكي با استفاده از اهرم انرژي حرارتي آزاد شده توسط اين مواد به شكل سوخت از طريق سوزاندن است. بازيافت انرژي در برخي كشورها بسيار محبوب است زيرا امكان بهينه سازي فضاي موجود در شهرهاي پرجمعيت با فضاي كمي براي دفن زباله را فراهم مي كند. اين راه حل به طور گسترده در اروپا و ژاپن استفاده مي شود، اما نياز به سرمايه گذاري هاي سنگين دارد.
در دهههاي ۷۰ و ۸۰، بازيافت انرژي به دليل انتشار گازهاي گلخانهاي كه توليد ميكرد، منفي بود. امروزه قوانين واضح تري براي تجهيزات سوزاندن وضع شده است تا به درستي كار كنند و اطمينان حاصل شود كه انتشار گازهاي گلخانه اي سازگارتر با محيط زيست است. به عنوان مثال، نيروگاه هاي زباله سوز تازه ايجاد شده براي بازيافت انرژي از كاتاليزورها براي جلوگيري از انتشار گازهاي گلخانه اي استفاده مي كنند.